موضوع : کاویتاسیون
توضیح: این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد
معرفي پديده كاويتاسيون
تاريخچه
نيوتن اولين فردي بود كه بطور تصادفي در سال 1754 در حين آزمايش عدسيهاي محدب به پديده كاويتاسيون و تشكيل حباب در مايعات برخورد كرد ولي نتوانست علت آن را شناسايي كند. او مشاهدات خود را چنين بيان كرده است:
«در مايع بين عدسيها، حبابهايي به شكل هوا بوجود آمده و رنگهايي شبيه به هم توليد كرده كه اين حبابها نميتواند از جنس هوا باشد زيرا مايع قبلاً هوا زدايي شده است.»
نيوتن تشخيص داد كه اين عمل نتيجه بيرون آمدن هوا در اثر كاهش فشار است و حبابها دوباره نميتواننددر مايع حل شوند و در نتيجه پديده كاويتاسيون را باعث خواهند شد.
مهندسان كشتيسازي در قرن نوزدهم به شكل عجيبي برخورد كردند. آن اين بود كه پيچهاي توربينها كه به آب دريا در تماس بودند بعد از مدتي باز ميشدند، آنها نتوانستند هيچ دليل قانع كنندهاي براي اين عمل پيدا كنند.
رينولدز در سال 1875 اين مشكل را حل كرد، او يكسري آزمايشات كلاسيك روي يك مدل به طول 30 اينچ انجام داد كه داراي پيچهايي به طول 2 اينچ با فنر قابل تنظيم بودند. او دريافت كه وقتي طول پيچها زياد شود عمل باز شدن رخ نميدهد. او اظهار داشت كه هواي ورويد پشت تيغه پره باعث كاهش قرت پروانه ميشود. خودش يك مورد معروف را كه شاهكاري در صنعت كشتيسازي است، طراحي كرد كه سرعت آن برابر 27 كره بود.
اولين مشاهدات مكتوبي كه در توربينهاي بخار ثبت شده توسط Parson است و در گزارشاتش چنين آورده است:
«لرزش پروانه بيشتر و راندمان آن كمتر از حدي است كه محاسبات نشان ميدهد، از بررسي روي سطوح تيغهها معلوم شد كه حبابهايي در پشت تيغه توربين آب را پاره ميكند، جنس حبابها از هوا و بخار آب نيست و قسمت اعظم قدرت موتور صرف تشكيل و نگهداشتن آنها به جاي راندن كشتي ميشود.»
Parson Barnaby و Thornycroft Barnaby مقالههايي در اين زمينه نوشتهاند و پديده مذكور را شرح دادهاند و نتيجهگيري كردهاند كه وقتي فشار اطراف تيغهها از يك حد ويژهاي پايينتر رود حفرهها و ابرهاي حبابي در پروانهها بوجود ميآيد. Thronycroft Barnaby اولين كساني بودند كه مقالات خود از لغت كاويتاسيون (cavitation) استفاده كردند. آنها اظهار داشتهاند كه وقتي فشار منفي كمتر از psi75/6 شود اين اتفاق رخ ميدهد.
براي آزمايش و مشاهده كاويتاسيون، تجربيات Parson و تلاشهاي Turbinia آنها را به ساخت و طراحي يك ماهي تابه سربسته محتوي آب كه يك گوشه آن باز بود رهنمون كرد. اين آزمايش مقدمهايي براي طراحي و ساخت اولين تونل كاويتاسيون در سال 1895 شد. اين وسيله هنوز در دپارتمان آرشيتك دريايي و كشتيسازي دانشگاه Newcastle upon Tyne وجود دارد. اين وسيله شامل مدار بسته بيضي شكلي از يك لوله مسي عمود بر سطح مقطع پروانه بود كه بطور افقي به بالاي عضو چرخاننده يك ماشين بخاركوچك متصل بود و سپس به يك موتور الكتريكي منتهي ميشد. عكسبرداري بر روي پنجرهاي كه در بالاي آن يك لامپ كماني شكل قرار گرفته بود صورت ميگرفت و بدين طريق مشاهده كاويتاسيون امكانپذير بود.
Parson در سال 1910 يك تونل كاويتاسيون بزرگ در Newcastle upon Tyne ساخت كه براي تست پروانههايي به قطر 12 اينچ در يك مدار بسته با طول مسير جريان 66 فوت، قطر لوله اصلي 36 اينچ و سطح مقطعي به عرص 25/2 فوت و عمق 5/2 فوت بكار ميرفت كه داراي پنجره شيشهاي قابل نمايش از يك نورافكن بزرگ و سرعت عكسبرداري 30000/1 ثانيه بود.
Hutton تنها فردي است كه تاريخچه دقيق و شاخههاي كاويتاسيون را با چندين مرجع كمياب از محققان مربوطه تهيه كرده است.
فهرست مطالبكاويتاسيون
عنوان صفحه
- معرفي پديده كاويتاسيون 1
- تعريف و اساس فرآيند كاويتاسيون 3
- تقسيمبندي كاويتاسيون 7
- اثرها و اهميت كاويتاسيون 11
- انديكس كاويتاسيون 12
- شكلگيري كاويتاسيون 14
- روشهاي مطالعه كاويتاسيون 16
- روشهاي تشخيص كاويتاسيون 18
- روشهاي سنتي براي كاهش خسارات كاويتاسيون 21
- عوامل مؤثر در خسارت ناشي از كاويتاسيون بر روي سطح 25