موضوع : مقاله افشای اطلاعات مالی

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

افشاي اطلاعات مالي:
افشاي اطلاعات مالي: يكي از اهداف هاي عمده گزارشات مالي اين است كه در مورد تصميم گيري ها اطلاعات لازم افشا نمايد.
براي اينكه بتوان اطلاعات مناسب (و قابل قبول) افشا كرد، بايد به پرسش هاي زير پاسخ داد:
1.    اين اطلاعات را بايد به چه كسي داد؟
2.    هدف از ارائه اين اطلاعات چيست؟
3.    چه مقدار اطلاعات را بايد افشا كرد؟
بديهي است كه تصميم گيري در مورد شيوه افشاي اطلاعات و زمان انتشار آنها اهميت زيادي دارد، زيرا روش و زمان افشاي اطلاعات مي تواند بر مفيد بودن اين اطلاعات اثر بگذارد؛ ولي در مقايسه با تعيين زمان افشاي اطلاعات، روش افشا اهميت كمتري دارد.
اطلاعات را بايد به چه كسي داد؟
به گفته هيئت استانداردهاي حسابداري مالي:
گزارشات مالي بايد اطلاعاتي را ارائه كنند كه براي سرمايه گذاران كنوني، بالقوه، بستانكاران و ساير استفاده كنندگان از صورت هاي مالي مفيد واقع شود و آنها بتوانند بدين وسيله در مورد سرمايه گذاري، دادن وام(اعتبار) به شركت و تصميمات مشابه، به شيوه اي بخردانه عمل كنند (تصميم بگيرند).
در مورد افشاي اطلاعات به كاركنان، مشتريان، سازمان هاي دولتي و عموم مردم هم ديدگاه هايي ارائه شده است؛ ولي اين گروهها، از نظر دريافت گزارشات مالي و ساير شكل هاي اطلاعات در رده دوم قرار مي گيرند.
تصميماتي كه سرمايه گذاران و بستانكاران اتخاذ مي نمايند، به صورت نسبي، روشن، مشخص و تعريف شده است.
اما هدف هاي مربوط به ارائه اطلاعات به كاركنان، مشتريان و عموم مردم چندان روشن و مشخص نيست.
اگر بتوان سهامداران و ساير سرمايه گذاران را در كانون گروهي قرار داد كه مورد توجه قرار داد كه براي دستيابي به عمليات مطلوب (در بازارهاي كارآي سرمايه) ارائه اين اطلاعات لازم است.
معمولا بستانكاران و سازمان هاي دولتي داراي قدرت لازم هستند تا اطلاعات اضافي و مورد نياز خود را تامين نمايند.
دادن اطلاعات به گروههاي ذي نفع:
در اروپا تمايل دارند كه به كاركنان و دولت و نيز به ساير گروه هاي ذي نفع توجه بشود. در مقايسه با توجهي كه به ساير گروه هاي ذي نفع مي شود (در مقايسه با آمريكا) سهامداران و مالكان شركت ها مورد توجه زيادي قرار نمي گيرند. در نتيجه، ماهيت اطلاعاتي را كه بايد افشا كرد، تغيير مي كند. براي مثال، در فرانسه شركت ها بايد هر سال يك ترازنامه اجتماعي به شوراي كار شركت ارائه كنند.
ميزان اطلاعاتي را كه بايد افشا كرد:
افشا اطلاعات يعني ارائه اطلاعات در حسابداري، هدف حسابداران ارائه اطلاعات مالي درباره شركت است كه از طريق گزارشات مالي (معمولا در قالب گزارشات سالانه) ارائه مي شود. گاهي مفهوم اين عبارت باز هم محدودتر مي شود و مقصود اطلاعاتي است كه در محتواي صورت هاي مالي گنجانده نشده است. موضوع افشار اطلاعات در ترازنامه، صورت سود و زيان و صورت جريان هاي نقدي زير عنوان شناخت و اندازه گيري يا تعيين ارزش اقلام قرار مي گيرد. از دقيق ترين ديدگاه، افشاي اطلاعات شامل بحث هاي مديريت، تجزيه و تحليل، يادداشت هاي پيوست صورت هاي منالي و صورت حساب هاي مكمل مي شود.
نمودار زير نشات گرفته از استاندارد شماره 5 از مفاهيم حسابداري مالي، مي تواند خلاصه اي از سطح مختلف اطلاعاتي را كه بايد افشا كرد، ارائه نمايد.
 نمودار افشاي اطلاعات
كميته استانداردهاي بين المللي حسابداري ابراز داشت:
صورتهاي مالي بايد واضح و قابل درك باشد. آنها بر پايه سياستهاي حسابداري قرار دارند، اين سياستها در شركتهاي گوناگون متفاوت هستند هم در يك كشور و هم در كشورهاي مختلف. افشاي اطلاعات درباره سياستهاي مهم شركت كه صورتهاي مالي بر آن اساس تهيه مي شوند نقشي مهم و حياتي ايفا ميكنند و بايد به گونه اي ارائه شوند كه خوانندگان بتوانند آنها را به صورتي دقيق و درست درك نمايند. ولي صاحبنظران و گروههاي ذي نفوذ در حسابداري بين دو سطح اطلاعات كه در صورتهاي مالي و يا در صورتهاي مالي پيوست يا مكمل ارائه مي شوند تفاوت قائل هستند.
- براي مثال، هيات استانداردهاي حسابداري مالي داراي اين ديدگاه است:
از آنجا كه شناخت به معني ارائه اقلام به صورت نوشته و اعداد است و در صورتهاي مالي جمع مقادير ارائه مي شود، افشاي اطلاعات در هيچ شكل دگيري پذيرفته نمي شود.
- كميته استانداردهاي بين المللي حسابداري نيز همين ديدگاه را ابراز كرد:
گاهي در ترازنامه، صورت سود و زيان و يا در صورتهاي مالي ديگر، اقلام به روشي نادرست يا غلط ارائه مي شوند. در هر حالت بايد در مورد شيوه ثبت و گزارش كردن مقادير اطلاعات كافي ارائه شود، ولي افشاي اطلاعات ، به خودي خود، نمي تواند شيوه ثبت و گزراش كردن نادرست را اصلاح نمايد.
ميزان اطلاعاتي كه افشا مي شود:
ميزان تخصص خوانندگان صورت هاي مالي تعيين كننده مقدار اطلاعاتي است كه بايد افشا شود.
هيات استانداردهاي حسابداري مالي داراي اين ديدگاه است كه گزارشات مالي بايد بدين گونه باشند:
براي كساني كه در مورد فعاليتهاي اقتصادي و تجاري داراي درك معقولي هستند و مي توانند اطلاعات را با آگاهي معقول مطالعه نمايند جامع و فراگير باشند.
سطح يا ميزان اطلاعاتي كه بايد افشا شود به استانداردي بستگي دارد كه نسبت به بقيه مطلوب تر است. اطلاعاتي كه افشا مي شود بايد داراي سه ويژگي به شرح زير باشد:‌مناسب، منصفانه و كامل.
واژه مناسب از ويژگيهايي است كه بيش از بقيه مورد استفاده قرار مي گيرد ولي اين به معني كمترين مقدار اطلاعاتي است كه افشا مي شود و با اين هدف منفي (كه صورتهاي مالي موجب گمراهي نخواهند شد) سازگار است.
فهرست مطالب
افشاي اطلاعات مالي:    1
اطلاعات را بايد به چه كسي داد؟    1
دادن اطلاعات به گروههاي ذي نفع:    2
ميزان اطلاعاتي را كه بايد افشا كرد:    2
نمودار افشاي اطلاعات    4
ميزان اطلاعاتي كه افشا مي شود:    5
استانداردهايي براي افشاي اطلاعات :    7
- داده هاي كمي:    9
داده ها يا اطلاعات غيركمي:‌    9
افشاي اطلاعات الزامي يا اختياري:    9
تدوين مقررات براي افشاي اطلاعات:    11
مشكل اطلاعاتي را كه بايد افشا كرد:    12
پيش بيني هاي مالي:    12
سياستهاي حسابداري:    14
تغييرات حسابداري:    14
افشاي اطلاعات دباره رويدادهاي پس از تهيه صورت هاي مالي:    15
روشهاي افشاي اطلاعات:    17
1-شكل و شيوه تنظيم صورتهاي مالي رسمي:    18
ترازنامه:    18
صورت سود و زيان:‌    18
صورت جريان هاي نقدي:    19
2- واژگان فني و ارائه شرح تفصيلي:    19
3- ارائه اطلاعات در پرانتز:    20
يادداشتهاي پيوست صورتهاي مالي:    21
ماهيت و هدف يادداشتهاي پيوست صورتهاي مالي:    21