موضوع : کارآفرینی و زنان روستایی

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

چكيده
          كارآفريني (Entrepreneurship) فرآيند خلق ابتكارها و نوآوري‌ها و ايجاد كسب و كار جديد در شرايط خطرخيز از طريق كشف فرصت‌ها و بهره‌گيري از منابع مي‌باشد و كارآفرين كسي است كه با كشف و شناخت فرصت‌هاي محيطي و بهره‌گيري مناسب از منابع بتواند در شرايط پرابهام و ريسك‌آميز به ابتكارات و نوآوري‌ها و ايجاد كسب و كار جديد بپردازد. مناطق روستايي ايران اغلب شامل گستره‌اي وسيع از زمين‌هاي نسبتاً حاصل خيز باخاك مرغوب و آب وهواي مناسب برا كشت گياهان مختلف مي‌باشد. واضح و مبرهن است كه منابع مادي و فيزيكي بدون وجود نيروي انساني ماهر، كارآمد و خلاق به هدر رفته و سودي از آن حاصل نمي‌شود لذا در عرصه توسعه توليدات صنعتي و كشاورزي در بخش‌هاي روستايي، نقش افراد كارآفرين روستايي قابل توجه برجسته مي‌باشد. در مقاله حاضر كه در آن مشخصاً مقوله زنان كارآفرين روستايي مورد بحث قرار گرفته‌است، پس از مرور اجمالي مطالبي در رابطه با مفهوم، زمينه، ضرورت و چالش‌هاي كارآفريني در روستا، چند مطالعه موردي در ارتباط با زنان كارآفرين روستايي كشور، بررسي مي‌گرديد. بررسي مجموعه‌ اين مطالعات نشان دهنده متفاوت بودن برخي ويژگي‌هاي زنان كارآفرين، استلزامات كاري آنها، انگيزه‌ها و دستاوردهاي ايشان در سه زمينه فردي، سازماني و محيطي در مقايسه با مردان مي‌باشد. بررسي اين نتايج، رهنمون‌گر خوانندگان به اهميت و ضرورت توجه به استعدادهاي بالقوه زنان روستايي در زمينه تأسيس واحدهاي اقتصادي و نيز توجه به ابعاد مساله تربيت دختران روستايي به منزله كارآفرينان آينده مي‌باشد. در نهايت نقش و عملكرد دولت در زمينه مساعدت به زنان روستايي براي تأسيس واحدهاي اقتصادي و توسعه كارآفريني و خوداشتغالي زنان در كشور پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران بررسي شده‌است. نتايج اين بررسي‌ها نيز نقاط اميدواري و نيز نقاط ضعف برنامه‌هاي سابق در اين زمينه را نشان مي‌دهند.
مقدمه
          كارآفريني در دنياي كنوني، در پي كشف روابط تعادلي بين روح وو فكر وجسم است و به عنوان كليد حل مسائل و موانع توسعه انساني، موضوع بحث بسياري از انديشمندان توسعه اقتصادي و اجتماعي قرار گرفته‌است. آنها معتقدند كه كارآفريني موتور توسعه انساني و بالتبع توسعه اقتصادي كشورهاست. همچنين عقيده دارند اگر خواهان اقتصادي پيشرفته در قرن 21 هستيم، كليد آن كارآفريني است و لازمه آن وجه بيشتر محققين و سياستگذاران به نيازهاي نيمي از جمعيت جهان يعني زنان است.(كارتر، 2005). اسميت (2005) عقيده دارد كه توسعه در بازار(جهاني شدن، صدور گواهينامه‌هاي مختلف، نيازهاي ايمني مواد غذايي...) در كشاورزي(مباحث سازمان تجارت جهاني، اصلاحات سياست‌هاي ژنتيكي، منابع طبيعي ...) لزوم سطوح بالاتر كارآفريني را به خصوص در قسمت كشاورزي محسوس‌تر مي‌نمايد.
مفاهيم
          احمد پور (1377) كارآفريني را فرآيند ايجاد ارزش از راه تشكيل مجموعه منحصر به فردي از منابع به منظور بهره‌گيري از فرصت‌ها مي‌داند. به عقيده «اسكامپتر» به نقل از نجفي (1378 )، كارآفرين كسي است كه نوآور است و قدرت خلاقيت بالايي دراد و فعاليت‌ةاي جديدي را در قالب شركت‌هاي كوچك راه‌اندازي مي‌كند. مرديت و همكاران (1371) كارآفرين را فردي دانسته‌اند كه توانايي آن را دارد تا فرصت‌هاي كسب و كار را ببيند و آنها را ارزيابي كند. منابع لازم را جمع‌آوري و از آن بهره‌برداري كند و عمليات مناسبي را براي رسيدن به موفقيت پي‌ريزي نمايد. «هيسريخ» و همكاران (2005) عقيده دارند تقريباً در تمامي تعاريف كارآفريني، توافق بر سه مقوله زير وجود دارد:
1- تفكر خلاقانه
2- بهره‌گيري سازمان يافته از منابع
3- توانايي پذيرش ريسك يا خطر
          «دينچي» و همكاران (2005) عقيده دارند كارآفرين كسي است كه از انجام كارهاي نو نمي‌ترسد و منابع لازم را براي ايجاد رشد يك فعاليت  جمع‌آوري مي‌كند و توجه اصلي وي بر توسعه محصولات و خدمات جديد است. يعني فردي كه يك فعاليت پر ريسك را آغاز مي‌نمايد و از طريق ابزارهاي نوآوري آن را بهبود مي‌بخشد.
          مطالعات انجام شده در مورد كارآفرينان نشان مي‌دهد كه آنان داراي صفات ويژگي‌هايي هستند كه نقش آنان را از سايرين متمايز مي‌سازد و به عبارتي با اتكا به آن ويژگي‌ها مي‌تواند به كارآفريني دست زنند.
          خودباوري: كارآفرينان همواره نسبت به وجود يك استعداد قوي در درون خويش كه براساس آن مي‌توانند در محيط پيرامون خودتغيير ايجاد كنند، آگاهي و اطمينان كامل دارند.
          ريسك پذيري : كارآفرينان همواره نسبت به شرايط پرابهام و مخاطره آميز فعاليت خود واقف مي‌باشند و با اشراف به اين موضوع به خلق و ايجاد دست مي‌زنند و به طور كلي در مواجهه با ابهامات و مخاطره پويايي و خلاقيت آنان در فرآيند كارآفريني ظهور پيدا مي‌كنند.
          ميل به نتيجه: كارآفرينان داراي خصوصيتي هستند كه روانشناسان آن را انگيزه اكتساب مي‌نامند و كار را به خاطر حسن انجام كار و نه به خاطر پاداش و قدرداني انجام مي‌دهند.
          هدايت و رهبري: كارآفرينان عموماً داراي قدرت سازماندهي و هدايت وجهت دادن منابع در شرايط جديد و تصميم‌گيري در هر شرايطي مي‌باشند.
          آينده‌نگري: كارآفرينان داراي قدرت درك شرايط آينده و شناخت تحليلي مسايل محيطي هستند. آنها هميشه به فكر اهداف بلند مدت خود مي‌باشند واهداف آنان معمولا عادي نيست (هيسريخ، 1984).
فهرست مطالب
چكيده    1
مفاهيم    2
ضرورت كارآفريني زنان روستايي و عشايري    6
زمينه‌هاي مثبت تواناسازي زنان روستايي و عشايري    7
موانع كارآفريني زنان    8
مطالعات موردي    9
نقش دولت    10
نتيجه‌گيري    14
منابع    14