موضوع : آشنایی با همسران و مادران اهل بیت
توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد
«مقدمه»
زن در لغت به معني، نقيض مرد، مادينه ي انسان، همسر مرد است. اما شخصيت اين مخلوق الهي در تمامي اعصار، قرون و زمانه متفاوت، و تعابير و معاني خاصي داشته است.
اعراب مشرك و متعصب، دختران را موجودي شوم پنداشته و آن را مايه ننگ و عار مي‌دانستند و آنان را زنده به گور مي‌ساختند.
پروردگار جهانيان، زن را مظهر خلاقيت و جمال و زيبايي خويش آفريد و او را به خلاقيت خود مربي و پرورش دهنده ي افراد جامعه انساني قرار داد. در اسلام، زنان همانند مردان در مسائل اجتماعي، سياسي، پايگاه و جايگاهي مناسب دارند. آنان چون مردان با پيامبر اكرم(ص) بيعت نمودند و عليرغم سلب تكليف آنان در جهاد، همگام با آزادمردان لباس رزم بر تن كرده و در جبهه‌هاي نبرد با كفار حضور داشتند. ام‌مسطح از زناني بود كه در جنگ بدر شركت كرده بود، و خديجه اولين زني بود كه به پيامبر ايمان آورد و تمامي ثروتش را براي ترويج اسلام ايثار كرد وسميه اولين زني بود كه در راه بقاي اسلام به شهادت رسيد. حماسه شير زناني چون حضرت زينب عليهاالسلام، ام‌كلثوم و ام‌وهب در واقعه‌ي كربلا نمونه‌اي برجسته از حضور زنان در صحنه‌هاي نبرد حق عليه باطل مي‌باشد.
در قرآن سوره‌اي به نام «نساء» و آياتي درباره‌ي حقوق و فضيلت زنان آمده و از تعدادي زنان بزرگ چون، همسران آدم، ابراهيم و مادران موسي و عيسي عليهم‌السلام به نيكي ياد كرده است. كه اين خود نشانگر اهميت اسلام به اين وديعه الهي مي‌باشد.
زنان صدر اسلام فرهنگ پاك زيستن، عالم زيستن، مجاهد زيستن، مطيع الي‌الله بودن، در ولايت ذوب گشتن، همسر و مادر نمونه شدن، را در جامعه بانوان ترويج داده‌اند تا تمام زنان عالم از الگوهاي رفتاري آنها در زندگاني فردي و اجتماعي خود بهره جويند.
خديجه (مادر حضرت فاطمه (ع))
نام پدر حضرت خديجه خويلد بن اسد بي عبدالغري بن قصي بن كلاب، از تيره‌اي معروف و از قهرمان قريش بود. خويلد در دوره‌ي جاهليت مهتر طائفه‌ي خود بود.
خديجه پيش از ظهور اسلام از زنان برجسته‌ي قريش به شمار رفته است. تا آنجا كه او را طاهره و سيده‌ي زنان قريش مي‌خواندند. او در سال 68 قبل از هجرت به دنيا آمد. پيش از آنكه به عقد رسول اكرم (ص) درآيد نخست زن ابوهاله هند بن نباش بن زراره و پس از آن زن عتيق بن عائد از نبي مخزوم گرديد. وي از ابوهاله صاحب دو پرواز عتيق صاحب دختري گرديد. اينان برادر و خواهر مادري فاطمه (ع)اند.
پس از اين دو ازدواج، با آنكه زني زيبا و مالدار بود و خواهان فراوان داشت، شوي نپذيرفت و با مالي كه داشت به بازرگاني پرداخت. تا آنگاه كه ابوطالب از برادرزاده‌ي خود خواست او هم مانند ديگر خويشاوندانش عامل خديجه گردد، و از سوي او به تجارت شام رود و چنين شد. پس از اين سفر تجارتي بود كه به زناشويي با محمد (ص) مايل گرديد، خديجه به هنگام ازدواج با محمد (ص) 40 سال داشت در حالي كه حضرت محمد (ص) 25 سال پيش نداشت. جز ابراهيم كه از كنيزكي آزاد شده به نام ماريه قبطيه متولد شد، قاسم و عبدالله همگي از خديجه (ع)اند. قاسم در دو سالگي پيش از بعثت و عبدالله در مكه پيش از هجرت وفات يافتند. اما دختران به مدينه هجرت كردند و همگي پيش از فاطمه(ع) زندگي را به درود گفتند. خديجه نخستين زني بود كه به پيغمبر ايمان آورد. هنگامي كه پيغمبر دعوت خود را آشكار كرد و ثروتمندان مكه روي درروي او ايستادند، و به آزار پيروان او و خود وي نيز برخاستند، ابوطالب برادرزاده خود را از گزند اين دشمنان سرسخت حفظ مي‌كرد، اما خديجه نيز براي او پشتيباني بود كه درون خانه بدو آرامش و دلگرمي مي‌بخشيد و براي همين خوي انساني و خصلت مسلماني بود كه رسول خدا پيوسته ياد او را گرامي مي داشت. او در سخت‌ترين شرايط دوران رسالت پيامبر اسلام (ص) لحظه‌اي از حمايت و پشتيباني حضرت محمد (ص) كوتاهي نكرد و سرانجام در شعب ابوطالب هنگامي كه همه‌ي مسلمانان در محاصره اقتصادي بودند،
فهرست مطالبعنوان
صفحه
مقدمه 3
خديجه مادر حضرت فاطمه(س) 4
حضرت فاطمه زهرا(س) 7
سيره حضرت فاطمه (س) 8
حضرت زينب عليهاالسلام 12
سيره‌ي حضرت زينب(س) 15
ام‌كلثوم 17
زندگاني مادارن چهارده معصوم(ع) 18
نتيجه گيري 24
منابع و مأخذ 26