موضوع : بررسی فرایند زندگی و قلمرو فکری مولوی

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

مقـدمه
ادبيّات در هر شكل و قالبي كه باشد ، نمايشگر زندگي و بيان كننده ارزش ها و معيارها و ويژگي هايي است كه زندگي فردي و جمعي بر محور آن ها مي چرخد ، نقد و بررسي و ارزيابي آثار ادبي نيز چنين است و نمي تواند به دور از آن ارزش ها و معيارها باشد .
ادبيات از دو ديدگاه ما را با زندگي پيوند مي دهد : 1- از ديدگاه عاطفي و عرفاني 2- از ديدگاه خردورزي ، وقتي كه اثري را بررسي مي كنيم يا قطعه شعري مي خوانيم ، عواطف و احساسات ما با عواطف و احساسات شاعر جنبه هاي مشترك پيدا مي كند و با او هم سويي رواني پيدا مي كنيم ، و يا وقتي سرگذشتي را مطالعه مي كنيم در كشاكش حادثه بزرگي قرار مي گيريم و لحظات زندگيمان با آن حادثه آميختگي پيدا مي كند ، در اين موارد نفس و جان نمي تواند از اثرپذيري بركنار مانَد. اگر از جهت خردورزي جنبه هاي مثبت و منفي آن را دريابيم زندگي را مطرح ساخته ايم . هدف غايي ادبيات تعالي انسان و وصول به ادب نَفْس است . آثاري كه پيامش در جهت پروردن انسان متعالي خواهنده « حقّ » و جوينده
« حقيقت » نباشد صفت والا و پرارج نمي تواند به خود گيرد .
 تولد :
مولانا روز ششم ربيع الاول سال 604 هـ. . ق / سي ام سپتامبر 1207 ميلادي در بلخ به دنيا آمد . پدرش واعظ سرشناس شهر ، بهاء الدين محمد معروف به بهاء ولد بود . در منابعي كه پس از شهرت مولانا نوشته شده بهاء ولد را از مشايخ صوفيان كبروي و داراي لقب سلطان العلماء مي بينيم و از خود او نقل شده كه اين لقب را پيامبر در خواب به او عطا كرده است .
زندگي :
اما نوشتن سرگذشت مردي چون مولانا جلال الدين محمد ، كار آساني نيست . مردي كه درباره او هر چه بگويند و بنويسند ، باز هم ناگفته ها بسيار است و آفريننده مثنوي مردي است به نام محمد ، با لقب جلال الدين ، كه دوستان و ياران نزديك او را مولانا مي خواندند و در منابع دست اول شرح احوال او ، و نيز آثاري چون مقامات شمس به همين لفظ مولانا از او ياد شده ، و آن چه را به او منسوب بوده با صفت مولوي توصيف كرده اند . لقب ها و توصيف هايي چون « خداوندگار » و « سرالله الاعظم » نيز براي او به كار رفته ، كه در شمار اسم خاص يا شهرت او نمي آيد . تكرار واژه « خاموش » يا صورت هاي مخفف آن در پايان تعدادي از غزل هاي ديوان شمس ، نيز اين تصور را پديد آورده كه تخلص او در غزل خاموش است اما مولانا غالباً در آن غزل ها ، خاموش را با همان معني لغوي و وصفي آن به كار برده و كمتر موردي است كه اين  كلمه را بتوان تخلص شمرد در واقع تخلص مولانا در ديوان شمس تبريز است زيرا روح او چنان با روح شمس درآميخته كه خود را نيز شمس تبريز مي ديده است از مولانا با عنوان روحي يا مولاناي روحي نيز ياد شده است زيرا او در روم يا تركيه امروزي مي زيسته و آرامگاه او و خاندانش در شهر قونيه است .
مولانا در 24 سالگي در مسند تدريس و ارشاد به جاي پدر نشست ، مفتي و فقيه و مدرس شد اما در پشت اين سيماي فقيهانه وجودي ديگر از عشق مي گفت و انتظار مي كشيد تا برهان الدين محقق ترمذي از راه برسد و آن ( پري رو ) را از مستوري به درآورد .
فهرست مطالب
مقـدمه
تولد :
زندگي :
آثار :
قلمرو فكري ( جهان بيني ) مولوي
2- قلمرو بينش هاي علمي مولوي
3- قلمرو عرفاني مولانا
گزيـده اي از غزليات ديوان شمس :
نتيجـه
منـابع