موضوع : فنون روابط عمومی و ارتباط با رسانه ها

توضیح: این فایل به صورت ورد و آماده ی پرینت می باشد

مقدمه :
يكي از مشكلات روابط عمومي ها دركشورما فقدان منابع علمي و مكتوب دراين حوزه مي  باشد از ديرباز و از زماني كه روابط عمومي بعنوان يك رشته و حرفه در كشور ما متولد شد، به دليل آن كه تولد اين حرفه جديد براساس نيازها و زير ساخت هاي موجود در كشور ما جوابگوي اين نهاد اجتماعي نبود، سازوكارهاي مناسب هم براي توسعه و ارتقاء روابط عمومي ايجاد نشد ولي با گذشت زمان و ايجاد نيازهاي جديد درجامعه در حال گذار ايران نياز به داشتن روابط عمومي هاي كارآمد بيش از پيش احساس شد. با سواد شدن در صد بيشتري ازمردم، ايجاد تمايلات تساوي طلبانه، بالا رفتن توقعات مردم از حكومت، گسترش وسايل ارتباط جمعي، اهميت يافتن هرچه بيشتر افكار عمومي، رشد صنايع و شركتهاي سهامي و … ازجمله اين عوامل به شمار مي روند.
اداره كل تبلغيات معاونت امور مطبوعاتي و تبليغاتي به عنوان متولي روابط عمومي هاي كشور همواره كوشيده است باهمكاري و هماهنگي روابط عمومي ها، ساز و كارهاي لازم را جهت پيشرفت و توسعه روابط عمومي هاي كشور را فراهم سازد.
تاريخچه
روابط عمومي در ايران (قرن حاضر) قبل از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1322 شمسي با تصويب هيأت وزيران، اداره پي به نام «اداره كل انتشارات و تبليغات» تشكيل شد كه وظيفه اصلي آن بيشتر در جهت انتشارات و تبليغات در آن زمان بود. با تشكيل اين اداره به مرور تبليغات و ارتباطات در دستگاه هاي دولتي مورد توجه قرار گرفت.
روابط عمومي به صورت امروزي آن حدود 37 سال در ايران قدمت دارد. اولين روابط عمومي در سال 1327 شمسي از طرف شركت نفت ايران و انگليس در ايران به وجود آمد كه مركز مهم ترين تشكيلات و فعاليت هاي آن در آبادان بود و در تهران فقط يك دفتر داشت اين شركت در توسعه فعاليت هاي خود به تدريج در ساير نقاط ايران از جمله اهواز، مسجد سليمان، كرمانشاه و ديگر مناطق نفت خيز اقدام به ايجاد دفاتر نمايندگي كرد. اين روابط عمومي مطابق با سليقه و فكر موسسين انگليسي خود به نام «اطلاعات» انتخاب شده بود از سال 1323 كه همزمان با ايجاد كنسرسيوم و تأثير و دخالت فكر و ايده آمريكايي در فعاليت هاي مختلف شركت نفت بود. اين بخش به نام روابط عمومي تغيير نام داد و شامل اداره ارتباط با كاركنان و روابط عمومي شد.
بدين ترتيب شركت ملي نفت ايران به وجود آورنده اولين تشكيلات روابط عمومي در ايران است. غير از اين، از تشكيل نخستين روابط عمومي در دستگاه هاي دولتي تاريخ دقيقي در دست نيست و اصولاً روابط عمومي در بخش دولتي با نام «انتشارات» و «مطبوعات» آغاز به كار كرد. بدين ترتيب كه هر يك از موسسه هاي بخش دولتي در سازمان كلي خود يك دفتر انتشارات، مطبوعات داير كردند. از اين طريق چه به صورت مستقيم يعني انتشارات و چه به صورت غيرمستقيم يعني از طريق مطبوعات كه آنها را نماينده افكار عمومي مي شناختند. با مردم ساير ارباب رجوع ارتباط برقرار ساختند. اين روال همچنان ادامه داشت تا اين كه به موجب لايحه قانوني مصوب هشتم فروردين ماه 1343 شمسي وزارت اطلاعات تشكيل شد و بعد از تأسيس وزارت اطلاعات در اواخر دهه چهل اين وزارتخانه به مسأله روابط عمومي اهميتي جدي داد و براي شروع سازمان روابط عمومي صنعت نفت با تشكيلاتي دولتي پس از مدتي تغييراتي كلي در روابط عمومي دولتي در وزارت اطلاعات انجام شد.
در بدو امر قسمت هايي كه در وزارتخانه ها و سازمان هاي دولتي به اعمال نوعي فعاليت هاي روابط عمومي اشتغال داشتند، دفاتر اطلاعات و انتشارات ناميده شدند و وزارت اطلاعات و جهانگردي پس از تصويب عنوان كلي «اداره كل اطلاعات و انتشارات و روابط عمومي» سازماني براي روابط عمومي هاي دولتي تدوين كرد كه بر طبق آن اداره ها بايد تعدادي كارمند داشته باشند. ليكن در عمل هيچ يك از وزارتخانه ها و حتي تشكيلات بزرگ دولتي اين تعدادي كارمند در بخش روابط عمومي نبوده اند. در سال 1348 شمس به پيشنهاد وزارت اطلاعات و جهانگردي و تصويب هيأت وزيران، نام دفترهاي اطلاعات و انتشارات در كليه وزارتخانه و سازمان هاي دولتي و وابسته به دولت به اداره «اطلاعات و روابط عمومي» تغيير نام يافت.
اداره هاي روابط عمومي وزارتخانه ها و موسسه هاي دولتي در عين اين كه فعاليت مستقل داشتند ولي از نظر سياسي عموم فعاليت هاي خود را با يك اداره كل در وزارت اطلاعات و جهانگردي به نام شوراي اطلاعات و انتشارات روابط عمومي هماهنگ مي ساختند. و رئيس با مديران كل روابط عمومي وزارتخانه ها و موسسه هاي دولتي يا تائيد وزارت اطلاعات به اين سمت برگزيده مي شدند.
روابط عمومي در ايران پس از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي  
پس از پيروزي شكوهمند انقلاب انقلاب ايران به رهبري حضرت امام خميني (ره) در بيست و دوم بهمن ماه يك هزار و سيصد و پنجاه و هفت وزارت اطلاعات و جهانگردي هم بر طبق مصوبه مورخ هفت خرداد ماه سال هزار و سيصد و پنجاه و هشت شوراي انقلاب به وزارت ارشاد ملي و حدود يك سال و نيم بعد به وزارت ارشاد اسلامي تغيير يافت.
 
آموزش روابط عمومي در ايران پس از پيروزي انقلاب اسلامي:
تاريخ آموزشي روابط عمومي در ايران را مي  توان به دو دوره مجزا تقسيم كرد. الف: دوره هاي اوليه كوتاه مدت كه در سال 46-1343 به صورت سمينار برگزار شد.
ب: تأسيس دانشكده علوم ارتباطات اجتماعي درسال 1346 بود. و نخستين كلاس ها، سخنراني ها و سمينارهاي روابط عمومي درايران توسط شركت ملي نفت ايران و وزارت اطلاعات و جهانگردي از سال 1343 آغاز شد و تا سال 1346 كه بعداً به نام دانشكده علوم ارتباطات اجتماعي تغيير نام داد. ادامه داشت و نزديك به (1170) نفر تا پيروزي انقلاب اسلامي (1357) در رشته روابط عمومي از اين دانشكده فارغ التحصيل شده اند. روابط عمومي پس از پيروزي انقلاب اسلامي، رشته روابط عمومي از فهرست تحصيلات آموزش عالي كشور حذف شد ولي با تلاشهاي مجدانه دو نفر از استادان معتبر اين رشته كه در حقيقت بنيانگذاران آموزش در رشته هاي ارتباطات اجتماعي و روابط عمومي بودند. مانند آقايان دكتر كاظم معتمد نژادو دكتر حميد نطقي فعاليت ها و تبليغات فارغ التحصيلان سابق اين دانشكده در مؤسسات دولتي وجامعه، انتشار مقالاتي در روزنامه كيهان و اصرار دانشكده علوم ارتباطات اجتماعي مجدداً رشته روابط عمومي در نظام آموزشي كشور نه به عنوان يك رشته مستقل بلكه به عنوان يك شاخه از علوم ارتباطات بازگشايي شدو از سال 1369 درگرايش روابط عمومي به پذيرش دانشجو پرداخت، در دانشگاه علامه طباطبائي از سال 1369 با 17 نفر دانشجو پذيرفته شدگان بودند و تا سال 1375 به 43 نفر رسيد. يكي از مدرسان اين رشته درمورد علل بازگشايي رشته روابط عمومي چنين مي گويد : بعد از پيروزي انقلاب اسلامي كه رشته هاي مختلف تحصيلي مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت به سبب عملكرد نادرست روابط عمومي ما در قبل از انقلاب اين رشته به زير سؤال رفت و عنوان شد كه اين رشته فايده اي ندارد و متأسفانه به محاسن آن اشاره نشد.
اما سازمان ما و ارگان ها به طور جدي نسبت به روابط عمومي احساس نياز كردند و به اين نتيجه رسيدند كه نمي توان بدون روابط عمومي فعاليت دورن سازماني و برون سازماني سالم داشت، اين مسئله مطلع خوبي براي روابط عمومي مابود. در زمينه برنامه هاي آموزشي روابط عمومي پس از پيروزي انقلاب دكتر معتمد نژاد چنين مي گويد: دروسي تدريس شده، در زمينه روابط عمومي طبق برنامه اي است كه دكتر حميد نطقي حدود 7 سال پيش براي تدريس در دانشگاه ارايه دادند واز آن زمان به بعد اين رشته براساس همان برنامه تدريس مي  شود. به هر حال مي  توان نتيجه گرفت كه برنامه آموزشي روابط عمومي در ايران كم و بيش هماني است كه درساير كشورهاي جهان براي آموزش دراين رشته وجود دارد.
 


فهرست مطالب

مقدمه    2

تاريخچه روابط عمومي در ايران (قرن حاضر) قبل از پيروزي انقلاب اسلامي      6

روابط عمومي در ايران پس از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي     7

آموزش روابط عمومي در ايران پس از پيروزي انقلاب اسلامي      7

تعاريف روابط عمومي از نظر ركس ماريو     9

ويژگي هاي يك مدير روابط عمومي     9

سازماندهي در روابط عمومي     10

افكار عمومي     10

وظايف روابط عمومي در سازمان     24

نمايشگاه     24

سخنراني     28

سفر مطبوعاتي     28

معاشرت مطبوعاتي     30

راه اندازي دسته هاي مشورتي     30

نشريه داخلي     31

قفسه هاي اطلاعات    32

راه اندازي يا تك اطلاعات     32

آرشيو تخصصي     34

نظام پيشنهاد ها     34

گزارش اداري     36

تريبون آزاد كاركنان     37

برنامه ريزي براي رهبران فكري     39

انتشار كتاب و كتابچه     40

راه اندازي روزنامه ديواري كاركنان     40

برگزاري مراسم     40

برگزاري همايش     41

انتشار بولتن     42

مجله ويدئويي     42

راهنمايي ارباب رجوع و تابلو راهنما     43

سفر تبليغاتي     44

انتشار بروشور     45

نتايج     45
 

دانلود کامل این فایل ، بعد از خریداری