بررسی فراوانی ضایعات پاتولوژیک رحم و سرویکس
بررسي فراواني ضايعات پاتولوژيك رحم و سرويكس در نمونه هاي آسيب‌شناسي بيمارستانهاي بعث نهاجا و ميرزاكوچگ‌خان
متاپلازي گردن رحم
اصطلاح متاپلازي سنگفرشي هنگامي بكار مي رود كه اپي تليوم مطبق سنگفرشي جايگزين اپي‌تليوم غددي گرديده باشد اين يافته در سرويكس به حدي شايع است كه عملاً آن را نرمال تلقي مي كنند و تقريباً در تمام زنان در سنين باروري درجاتي از متاپلازي مشاهده مي‌شودو متاپلازي سنگفرشي شايعترين نوع متاپلازي گردن رحم مي‌باشد
نئوپلازيهاي سلولهاي سنگفرشي گردن رحم
پنجاه سال قبل كارسنيوم گردن رحم اولين علت مرگ و مير زنان مبتلا به سرطان در اغلب كشورها بوده است ولي امروزه ميزان مرگ و ميز زنان در اثر سرطانهاي گردن رحم به كاهش يافته و پس از سرطانهاي ريه، پستان، كولون، لوزه المعده، تخمدان، غدد لنفاوي، خون در مقام هشتم قرار دارد
كارسينوم سلول سنگفرشي گردن رحم (SCC)
علي رغم كاهش مرگ و مير ناشي از SCC ، اين ضايعه كماكان شايعترين بدخيمي دستگاه تناسلي زنان در اغلب نقاط جهان محسوب مي شود، SCC در هر سني از 20 سالگي تا سنين پيري روي مي‌دهد ولي شايعترين سنين بروز اين ضايعات مهاجم در سن 40 تا 45 سالگي و در ضايعات پيش سرطاني درجه بالا 30 سالگي مي‌باشد. امروزه با توجه به بكارگيري روشهاي غربالگري و تشخيص و درمان ابتلا به اين ضايعات درحال تقليل است
ساير كارسينوم هاي گردن رحم
ادنوكارسينومها ها، كارسينوم آدنواسكوآموس، Clearcell careinum و كارسينوم تمايز نيافته در مجموع 25 درصد كل ضايعات سرطاني گردن رحم را تشكيل مي‌دهد.
آدنوكارسينوم سرويكس 15ـ5 درصد كل كار سينوم هاي سرويكس را تشكيل مي‌دهد.
برخلاف سرويست كه يافته اي شايع و كم اهميت است به علت نقش حفاظتي سرويكس و وضعيت آناتوميكي رحم در ارتباط با آن اندومتريت به ندرت رخ مي‌دهد و اغلب از يك زمينه مستعدكننده قبلي در بيمار خبر مي‌دهد
اندومتريت حاد اغلب به دنبال باقي ماندن اجزاء حاملگي پس از سقطها يا زايمان يا وجود جسم خارجي در رحم رخ مي‌دهد
اندومتريت مزمن با انفيلتراسيون لنفوسيت و پلاسماسل در رحم مشخص مي‌شود
اندومتريوزيس به وجود بافتهاي رحمي در محلي غير از رحم گفته مي‌شود. از نظر علائم باليني ضايعه موجب بروز دردهاي لگني مرتبط با قاعدگي مي‌گردد كه مهمترين علامت اين ضايعه است. اندومتريوزيس شايعترين علت بستري در زنان 15 تا 45 ساله در بيمارستانها مي‌باشد و 40ـ30 درصد از مبتلايان به اين ضايعه نهايتا دچار ناباروري مي گردند كه مهمترين عارضه اين ضايعه است.(2)
تهاجم اندومتربازال به ميومتر است كه منجر مي‌شود رحم در اغلب اوقات بزرگ و ظاهري كم و بيش گلوبال پيدا مي‌كند، مراجع پاتولوژي اغلب شيوع اين ضايغه را بين 20ـ15 درصد عنوان مي‌كند در مراجع زنان و زايمان طيف وسيعتري از 8 تا 40 درصد را گزارش كرده‌اند
هيپرپلازي اندومتر بعلت ارتباط اتيولوژيك با بروز DUB و احتمال ايجاد تغييرات نئوپلاستيك مرتبط با كارسينوم اندومتريال از اهميت فراواني برخوردار است. هيپرپلازي اندومتر شامل انواع ساده ، Complex ، Atypical مي‌باشد كه در نوع Atypicalاحتمال بروز بالاي بدخيمي وجود دارد