موضوع : تحقیق در مورد سکته مغزی

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

مقدمه :
  stroke شايعترين ناتواني و نقص نورولوژي در افراد بزرگسال ميباشد كه تقريباَ        از مرگ و مير در كشورهاي پيشرفته را تشكيل ميدهد . سازمان بهداشت جهاني (W. H . O) آن را بدين صورت تعريف كرده است :
“ به يك حمله ناگهاني با پيشرفت سريع علائم كلينيكي كه نشاندهنده اختلال در اعمال مغزي ميباشد و داراي منشاء عروقي بوده و بيشتر از 24 ساعت طول ميكشد ، اطلاق مي گردد” .
آن گروه از بيماران كه در طي 24 ساعت بهبود مي يابند از اين محدوده خارج مي شوند ، اين گروه از بيماران را بعنوان بيماراني با حملات اسكيميك گذرا مي نامند كه اين حملات به عنوان يك پيشگويي كننده براي حمله كامل در اين افراد مي باشد . به دنبال حمله و با قطع شدن جريان خون مغز يا ساقه مغز ، عمل اين مراكز بصورت موقت يا دائم از بين رفته و دچار آسيب و اختلال در اعمال عصبي مي شود كه احتمال از بين رفتن ويا نقص و اشكال حركتي به صورت فلج ( همي پلژي ) يا ضعف ( همي پارزي ) در طرف مخالف ضايعه مغزي همراه با ضايعات حسي ، ادراكي ، گفتاري ، رواني ، اختلالات مربوط به عملكرد دهان ، تن وضعيتي و غيره ميباشد . البته قابل ذكر است كه بروز علائم و نشانه هاي عصبي بيمار بستگي به محل ضايعه مغزي و شدت آن و همچنين وضعيت قبلي مغز دارد .
روشهاي درمان بسياري توضيح داده خواهد شد . كه هدف آنها دادن پيشنهاد و ايده هاي جديد جهت كار كردن با يك بيمار همي پلژي است . هدف اين درمان بهبود بخشيدن كيفيت حركت در سمت مبتلاي بدن است به نحوي كه سرانجام هر دوسمت بدن با يكديگر به نحو يكنواخت حركت كنند .
بنابر اين انتخاب درمان بستگي به احتياجات اوليه و اختصاصي بيمار و قبل از آن قرار دادن بيمار در خطي است كه بهبود طبيعي و آسانتر و سريعتر انجام گيرد .
تكنيك هاي درماني با توجه به مرحله اي از بهبودي كه به آن رسيده يا در مرحله اي از روند بهبودي كه متوقف شده است ، بكار ميرود . اين مراحل شامل :
1-    مرحله فلاسيد (شلي )  ابتدايي
2-     مرحله فلاسيد اسپاستي‌سيتي (سفتي )
3-     مرحله فلاسيد بهبودي نسبي
اگر درمان بيمار را نتوان فوراً بعد از حمله استروك شروع كرد ، بيمار در يكي از اين مراحل بهبودي باقي مي ماند . لذا مي بايست هرچه سريعتر درمان را از مرحله اي كه بيمار به آن رسيده است شروع و دنبال كرد
توانبخشي در مراحل اوليه بهبودي ((فلاسيد))
در نيمه بدن بيمار با اختلالات حسي ديده مي شوند .بيماراز افتادن به طرف مبتلا ترسيده واين ترس باعث
افزايش اسياستي سيتي مي گردد . طرف مبتلا به كلي مورد فراموشي قرار مي‌گيرد .
درمان در اين مرحله پس از حفظ و ثبات كردن بيمار از نظر پزشكي و بعد از 24 الي 36 ساعت با كمك به بيمار در انتقال ، اعمال وزن بر روي طرف مبتلا و يادگيري تعادل در حالت نشسته و ايستاده بر روي سمت مبتلا شروع مي شود .
وضعيت دادن بيمار همي پلژي :
   در مراحل اوليه بيماري كه فرد در بستر است ، بيمار را با يك برنامه منظم طوري در بستر قرار ميدهيم كه در هر يك از وضعيتها براي بيشتر از 2 تا 3 ساعت قرار نگيرد . براي اينكار ما به يك تشك سفت نياز داريم . ارتفاع آن نيز بايستي قابل تنظيم باشد . 5 يا 6 بالشت براي حفظ راستاي صحيح سر و تنه و اندامها لازم است .
1ـ وضعيت قرار گرفتن بيمار در حالت خوابيده به پشت (طاق باز )
سرو تنه را كمي به طرف سالم خم مي كنيم . تا عضلات طرف مبتلا كمي كشيدگي پيدا كنند . بازو در حالت كشيده به خارج و در كنار بدن بر روي يك بالشت قدري بالاتر از تنه قرار داده مي شود و شانه و كتف روي همين بالش قرار مي گيرند به نحوي كه به طرف جلو متمايل مي گردند .آرنج صاف بوده و دست در حالت كشيده بر روي بالشت گذاشته مي شود . ساعد و دست به طرف بيرون چرخش مي يابند. ( شكل 1 )
2ـ وضعيت قرار گرفتن بيمار بر روي طرف سالم :
وضعيت بيمار در تخت : بيمار به طور كامل به رو ي يك طرف قرار گيرد .نه اينكه به حالت نيمه چرخش در آيد . سر بايستي در خط وسط به طرف جلو نگاه كند و با تنه در يك امتداد باشد . تنه بايد مستقيم بوده و با قرار دادن يك بالشت در زير قفسه سينه موجب كشش طرف مبتلا ميشويم . آرنج صاف و ساعد به طرف بيرون مي چرخد . لگن متمايل به جلو است . پاي بالائي را روي يك بالشت گذاشته و كمي به جلو خم مي كنيم . پاي زيري را كمي به عقب ميبريم . يك بالشت نيز در ناحيه پشت قرار ميدهيم تا از عقب رفتن لگن و شانه جلوگيري گردد . ( شكل 2 )
3-وضعيت قرار گرفتن بيمار بر روي طرف مبتلا :
وضعيت بيمار در تخت : سر در خط وسط به طرف جلو نگاه مي كند و با تنه در يك خط مستقيم است . شانه مبتلا به جلو تمايل دارد . بازوي مبتلا به جلو كشيده مي شود و از زير تنه بيرون آورده مي شود . آرنج صاف و ساعد به بيرون چرخش پيدا مي كند .لگن زيري به جلو تمايل مي يابد و پاي بالايي را روي يك بالشت گذاشته و به جلو خم مي كنيم . پاي زيري از لگن صاف بوده و كمي خمش در زانو پيدا مي كند . ( شكل 3 )
4-وضعيت بيمار در حالت نشسته بر روي تخت :
بيمار با تنه راست و قائم ، سر در خط وسط و در امتداد تنه بر رو ي تخت مي نشيند و تحمل وزن برروي هر دو باسن بطور قرينه انجام مي گيرد . بازوي مبتلا به سمت جلو متمايل بوده و كمي بالا آروده مي شود . آرنج نيز كمي خم شده و انگشتان و دست نيز روي يك بالشت قرار داده مي شود . دستها در همديگر قفل مي گردند.
5-وضعيت قرار گرفتن بيمار بر روي صندلي يا ويلچر :
  صندلي يا ويلچر بايد به اندازه اي بلند باشد تا زماني كه بيمار به آن تكيه ميدهد و مينشيند مفاصل لگن ، زانو و مچ پا يك زاويه 90 درجه داشته باشد . سرو تنه در يك امتداد  قرار گرفته و وزن به طور مساوي روي هر دو باسن تقسيم مي گردد . دستها در همديگر قفل مي گردند و به روي يك ميز كه جلوي او قرار دارد ، قرار مي گيرد . ( شكل 4 )
فهرست مطالب
مقدمه :    1
توانبخشي در مراحل اوليه بهبودي ((فلاسيد))    2
وضعيت دادن بيمار همي پلژي :    2
1ـ وضعيت قرار گرفتن بيمار در حالت خوابيده به پشت (طاق باز )    2
2ـ وضعيت قرار گرفتن بيمار بر روي طرف سالم :    3
3-وضعيت قرار گرفتن بيمار بر روي طرف مبتلا :    3
4-وضعيت بيمار در حالت نشسته بر روي تخت :    4
5-وضعيت قرار گرفتن بيمار بر روي صندلي يا ويلچر :    4
روشهاي درماني    4
فعاليتهاي بيمار دربستر :    4
2- پل زدن :    5
3ـ چرخش ونشستن به روي لبة تخت :    6
ب) چرخش به طرف نا سالم    7
4ـ تعادل در حالت نشسته :    7
6ـ انتقال از روي صندلي يا تخت به روش فعالتر :    8
نكات قابل توجه :    8
فيزيوتراپي در اولين مراحل بهبودي    9
تمرين :    11
O متحرك ساختن كمر بند شانه‌اي :    11
فعاليتهاي حركتي دهان :    12
Refrences :    14