موضوع : اثرات تنش خشکی در مراحل انتهای رشد ارقام بهاره کلزا

توضیح : این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

مقدمه:
اين روزها جمله «وابستگي 90 درصدي روغن، ورشكستگي ملي» به واژه اي تكراري تبديل شده و در هر محفل و نشريه اي اين كلمات به كرات بيان مي‎شود. اين جمله زماني حيرت انگيزتر مي‎شود كه در كنار بحث خودكفائي گندم نيز قرار بگيرد. ايراني كه تا چند سال پيش بزرگ ترين وارد كننده گندم جهان بود طي چند سال، تنها چند سال، به خودكفائي رسيده و حتي زمزمه هاي صادرات نيز به گوش مي رسد. مسئولان جهاد كشاورزي طي همين سالها با توجه به اين موفقيت به فكر برنامه ريزي براي تأمين نيازهاي كشور به دانه هاي روغني از داخل افتاده اند تا شايد روزي هم بتوان از اين سرشكستگي ملي رهايي يافت. اين مديران اميدوارند اجراي طرح ده ساله دانه‌هاي روغني نيز مثل گندم باعث افتخار و مباحاتشان شود (ماهنامه روغن نباتي، 1383 الف). كشور ايران معادل 000، 800 ، 164 هكتار مساحت دارد كه از اين مقدار، 15 الي 18 ميليون هكتار شوره‌زار، 20 الي 22 ميليون هكتار بيابان و تقريباً يك ميليون هكتار نيمه خشك است. ايران با متوسط نزولات آسماني 240 ميلي متر كه از يك سوم ميزان نزولات سالانه جهاني (700 ميلي متر) كمتر مي باشد، داراي اقليم خشك و نيمه خشك است. در مناطق خشك، ميزان باران سالانه، كمتر از تبخير و تعرق بوده و بروز دوره خشكي در طول سال امري عادي است (كافي و همكاران، 1379 ب). تحقيقات انجام شده نشان داده است كه متوسط افت عملكرد ساليانه به واسطة خشكي در جهان 17 درصد بوده كه تا بيش از 70 درصد در هر سال مي‎تواند افزايش يابد(Edmeades et al, 1994). با توجه به اين موضوع كشاورزان و دست اندركاران كشور، اصولاً بايد با تلاش فراوان و مديريت صحيح و اقتصادي منابع آبي و استفاده بهينه از آب در توليد هر چه بيشتر محصولات زراعي، مشكل غذايي جمعيت را رفع سازند. دانه هاي روغني پس از غلات، دومين ذخاير غذايي جهان را تشكيل مي دهند. اين محصولات علاوه بر دارا بودن ذخاير غني اسيدهاي چرب، حاوي پروتئين نيز مي باشند (شيراني راد و دهشيري، 1381). دانه هاي روغني به دليل توليد روغن هاي با كيفيت بالا و درصد زيادي از اسيدهاي چرب و مرغوب از اهميت شاياني در تغذيه انسان برخوردارند (آلياري و همكاران، 1379). در حال حاضر، مصرف سرانة روغن خوراكي كشور بيش از 16 كيلوگرم برآورد شده است. لذا با توجه به جمعيت كشور، نياز به حدود يك ميليون تن روغن در سال مي‎باشد كه بيش از 90 درصد آن از طريق واردات تأمين مي‎شود (شيراني راد و دهشيري، 1381). ميزان واردات روغن خام در سال 1382 در جدول (1-1) درج گرديده است
(ماهنامه روغن نباتي، 1383 ب). به اين لحاظ، لزوم برنامه ريزي بلندمدت و منسجم با هدف نيل به خودكفائي در توليد روغن خوراكي غيرقابل انكار خواهد بود (شيراني راد و دهشيري، 1381).
 جدول(1-1) - ميزان واردات روغن خام در سال 1382
رديف    شماره تعرفه    نام كالا    وزن    ارزش دلاري
1    15071000    روغن خام سويا    777,431,497    436,268,054
2    15091000    روغن زيتون بكر    802,482    699,146
3    15111000    روغن خام نخل    53,108,436    25,127,238
4    15121100    روغن خام آفتابگردان    183,477,357    116,593,314
5    15122100    روغن خام پنبه دانه    4,647,000    2,879,924
6    15141100    روغن خام كلزا    19,973,625    12,374,815
جمع    1,039,440,397    593,942,491
          مأخذ: (گمرك جمهوري اسلامي ايران)
 در حال حاضر سالانه 2/1 ميليارد دلار صرف واردات روغن نباتي و كنجاله سويا مي‎شود و اگر روند كنوني مصرف و رشد جمعيت ادامه يابد، تا چند سال آينده سالانه دو ميليارد دلار صرف واردات روغن خوراكي خواهد شد (ماهنامه روغن نباتي، 1383 ب).
در اين ميان، كلزا به عنوان يكي از مهم ترين گياهان روغني براي كشت در شرايط آب و هوايي كشور مورد توجه قرار گرفته است. توليد جهاني روغن كلزا در مقايسه با ديگر روغن هاي گياهي در مقام دوم بعد از روغن سويا قرار دارد و ميزان آن بيش از 42 ميليون تن مي‎باشد. همچنين، پس از استحصال روغن، كنجاله باقي مانده سرشار از پروتئين بوده و براي تغذيه دام مناسب است (آلياري و همكاران، 1379). با توجه به اينكه در حال حاضر ميزان روغن توليدي در داخل كشور ناچيز بوده و عمدتاً با كشت گياهان سويا، آفتاب گردان، پنبه دانه، بادام زميني، زيتون و كنجد تأمين مي‎شود و همچنين با عنايت به اينكه همه ساله مقدار قابل توجهي از زمين هاي آبي و ديم كشور به منظور تقويت بنيه خاك، بدون كاشت باقي مي ماند، لذا كلزا بويژه نوع پائيزه آن با داشتن بيش از 40% روغن و در حدود 40% پروتئين در كنجاله، از لحاظ زراعي مي‎تواند در تناوب با غلات كه زراعت عمده كشور مي باشد، قرار گيرد و سهم ارزنده اي را در رفع كمبود روغن گياهي موردنياز كشور ايفا كند (احمدي، 1371). يكي از عوامل بسيار مهم كه توسعه سطح زير كشت و توليد موفقيت آميز گياه كلزا در كشور با خطر مواجه مي سازد، كمبود رطوبت خاك در انتهاي دوره رشد مي‎باشد (شكاري، 1380). در دورة انتهايي رشد در فصل بهار در كلزا به دليل همزماني اين گياه با ديگر زراعت هاي اصلي از جمله غلات امكان فراهم نبودن آب (دورة خشكي) مهياست. كم آبي از مهمترين عوامل محدود كنندة رشد گياهان و توليد آنها به حساب مي‎آيد و در حال حاضر، هيچ راه منطقي براي افزايش نزولات جوي در طول دوره هاي خشكي وجود ندارد. لذا بهترين راه مقابله با خشكي، به كارگيري عمليات زراعي مناسب و استفاده از ارقامي است كه تحمل به خشكي بيشتري داشته باشند (احمدي و جاويدفر، 1379).
تحقيق حاضر نيز به منظور بررسي اثرات تنش خشكي در مراحل انتهايي رشد ارقام بهاره كلزا انجام گرفت.
فهرست مطالب
مقدمه:
تاريخچه:
1-1-    كلياتي دربارة كلزا:
1-3- اهميت و جايگاه كلزا در ايران
1-4- سطح زير كشت، توليد و عملكرد كلزا در جهان و ايران
1-5- تركيب شيميايي دانه كلزا
1-6- خصوصيات گياه شناسي
1-6-1- ريشه
1-6-2- ساقه
1-6-3- برگ
1-6-4- گل
1-6-5- ميوه
1-6-6- دانه كلزا
1-7- مراحل فنولوژي
1-8- اكولوژي كلزا
1-9- كاشت
1-9-1- آماده‌سازي زمين
1-9-2- تاريخ كاشت
1-9-3- ميزان بذر و تراكم بوته
1-9-4- عمق و ابعاد كاشت
1-9-5- روش كاشت
1-10-1- نيازهاي غذايي
1-10-2- علف‌هاي هرز
1-10-3- آفات و بيماري‌ها
1-11- برداشت:
1-11-1- خرمن‌كوبي
1-12- انباركردن: