برنامه‌ريزي شهري: مجموعة بررسي‌ها در مورد مسائل موجود در جامعه شهي و تنظيم برنامه جهت رشد و توسعه آينده شهري را برنامه‌ريزي شهري مي‌ناميم.
تقسيم‌بندي برنامه‌ريزي از نظر زماني:
1- برنامه‌ريزي كوتاه مدت( يك تا سه ساله)
2- برنامه‌ريزي ميان مدت( سه تا هفت ساله)
3- برنامه‌ريزي بلند مدت( هفت تا ده ساله)
برنامه‌ريزي از نظر وسعت به چهار دسته تقسيم مي‌شود:
1- برنامه‌ريزي در سطح ملي
2- برنامه‌ريزي در سطح منطقه‌اي
3- برنامه‌ريزي در سطح زير منطقه‌اي
4- در سطح محلي( كه عملا در سطح يك شهر است.)
شهرسازي: بررسي مجموعه مسائل فيزيكي( كالبدي) شهرها و ارائه راههاي مناسب رشد و توسعة جامعه در ارتباط بامسائل ياد شده مي‌باشد.
روند تهيه طرح تفضيلي:
مي‌خواهيم براي A طرح تفضيلي بدهيم( 100 هكتار از يك شهر)
1- طبق طرح جامع افق جمعيتي: در هر هكتار 120 نفر مناسب است.پس جمعيت كل 12000 نفر در A مي‌باشند.
طرح تفضيلي شامل 4 قسمت است:
1- شبكه معابر( كه بين 25 تا 35% فضاي شهري را اشغال مي‌كند)
2- سرافة شهري( عبارت است از فضاي اختصاص يافته شهر به ازاء هر نفر)
3- سرانة مسكوني( ميزان زيربناي مسكوني به ازاء هر نفر در شهر است.)
4- سرانة خدماتي( 25تا35%)
• بعد خانوار: متوسط جمعيت هر خانواده در شهر
• معمولاَ به سرانه‌هاي غير مسكوني عدماتي مي‌گويند.
• مهمترين عامل كه تعيين كننده شبكه معابر است جمعيت ساكن در منطقه مي‌باشد.
سرانة شهري:
ميزان سطوح استاندارد اختصاص يافته به هر كدام از كاربريها به نسبت جمعيت هر شهر را سرانة شهري مي‌نامند.
كاربري زمين: تعيين نوع عملكرد قظعات اراضي در سطح شه توسط طرح تفضيلي را كاربري زمين مي‌ناميم.