پوشاك كه يكي از نيازهاي اساسي انسان محسوب مي گردد، همواره فكر بشر را به خود معطوف داشته است. اين نياز كه در ابتدا تنها به منظور حفظ بدن از گزند گرما و سرما و جانوران و ساير آدميان به كار مي آمد، رفته رفته جايگاه در خور توجهي يافت و تنوع و تغييرات زيادي را تجربه كرد. چنانكه انواع و اقسام پوشاك با كاربرد هاي مختلف و براي پوشش اندام مختلف ايجاد شد.
يكي از انواع پوشاك مورد استفاده، لباس کودک است. اين پوشش كه براي محافظت از کودکان بكار مي آيد داراي انواع گوناگوني است كه تحت تاثير شرايط جوي، فرهنگ و آداب هر جامعه مورد استفاده قرار مي گيرد.
به دنبال وقوع انقلاب صنعتي، صنعت نساجي دستخوش تحول اساسي شده و تكنولوژي نوين منجر به ارتقاي ظرفيت و توان بهره برداري از اين صنعت شد. در اين راستا ماشين آلات پوشاک نيز هر روز شاهد تغييرات چشمگيري بوده و در سالهاي اخير ماشين آلات مجهز به مغز هاي الكترونيكي پيشرفته جهت تهیه و یا بافت انواع پوشاک در اندازه و رنگها و طرحهاي متنوع به كار گرفته شد.
محصول مورد نظر در این گزارش انواع پوشاک می باشد.
الگوي کلی لباس شامل قطعات مختلف (تکه هاي بریده پارچه) براي تهیه لباس و اضافه کردن وسایلی نظیر زیپ و دگمه براي راحتی پوشیدن و بیرون آوردن لباس، تزئین لباس با استفاده از بخیه کاري در سطح آن و دوختن جیب میباشد.
بسیاري از تکنیکهاي تولید لباس طوري طراحی شده اند که ظاهري تکمیل شده و بدون تغییر به لباس بدهند. مثلاً بسته به نوع پارچه، نوع لباس و استحکام مورد نیاز از تزئینات لازم که ضمن دادن استحکام کافی به لباس، ظاهر آنرا مناسب و خوشایند نماید، استفاده میگردد.
علاوه بر این دوخت درزهایی که سبب اتصال قطعات مختلف لباس به هم می شوند و اتصال لوازمی نظیر آستر، دگمه، زیپ، نوار الاستیک به لباس، که ضمن استحکام، به شکل ظاهري و زیبایی لباس بیافزایند، .[ از جمله کارهایی است که در خط تولید انواع پیراهن انجام میگیرد[
بررسی کالاهاي جایگزین و تجزیه و تحلیل اثرات آن بر مصرف محصول
در مورد کالاهاي جایگزین لباس از نظر کاربرد نمی توان جایگزینی براي آن در نظر گرفت ولی از نظر جنس پارچه مورد استفاده می توان از انواع پارچه هاي پلی استر، کتان، پنبه، پشم طبیعی و ... استفاده نمود.
کشورهاي عمده تولید کننده و مصرف کننده محصول
کشور ترکیه و چین از عمده ترین کشورهاي تولید کننده پوشاك در جهان می باشند لذا در ادامه به بررسی صنعت نساجی و پوشاك ترکیه پرداخته می شود. از سال 1980 صنعت نساجی و پوشاك ترکیه، یکی از مهمترین صنایع ایجادکنندة گردش پولی و موفق ترین صنایع در اقتصاد ترکیه می باشد. از آن سال تغییرات وسیعی در صنعت مذکور نظیر سیاست صادرات بیشتر، سیاست به روز بودن تولیدات اتفاق افتاده است.
صنعت نساجی و پوشاك به عنوان صنعت پیشرو نقش مهمی در عملکرد صنعتی و اقتصاد ترکیه دارد. در سال 2006 حدود 38 درصد از کل صادرات ترکیه مربوط به صنعت نساجی و پوشاك بوده است. در بین صادرات این بخش، صنعت پوشاك با سهم 68 درصد، بیشترین رتبه را داشته است. در همین سال 7 درصد از کل واردات ترکیه مربوط به صنعت نساجی، پوشاك و چرم می باشد. از واردات این بخش صنعت نساجی با سهم 79 درصد بیشترین رتبه را به خود اختصاص داده است.
کشورهاي اروپایی داراي بیشترین سهم در صادرات (45درصد) و واردات (44 درصد) با ترکیه بوده اند .
کشورهاي آسیایی سهم 33 درصدي در واردات ترکیه دارند که چین با سهم 5 درصد و کره جنوبی با سهم 6 درصد بزرگترین واردکنندگان آسیایی هستند.
کشورها و شرکتهاي داراي تکنولوژي خط تولید لباس
از آنجائیکه مناسب ترین روش براي تهیه لباس روش متداول دوزندگی و خیاطی با استفاده از ماشین آلات متداول نساجی می باشد و امکانات و سطح تکنولوژي براي تهیه پوشاك در بسیاري از کشورها موجود است، بنابراین نیاز به خرید تکنولوژي نمی باشد و کشورهاي متعددي از جمله کشورهاي چین و ترکیه و آلمان تولیدکننده و مصرف کننده این محصول می باشند.